قول دادم تنهاشون نذارم .. هیچ وقت .

برنامه نویس

این چند وقت که برنامه های دانشجوها رو برسی می کنم یکی از تزهام تبدیل به فکت شده برام:
آدم ها دو دسته اند؛ خلاق ها و متقلب ها.
البته می تونستم این تز طور انسانی تری بیان کنم. مثلا بنویسم: پیش رو ها و پی رو ها. اما این واقعیت نداره. آدم ها اگر تقلب نکنند در ابتدایی ترین حالت هم یکسان فکر نمی کنند. این یعنی هر انسانی٬ با درجات مختلف٬ دارای خلاقیت هست. البته اگر بخواد ازش استفاده کنه.
از طرفی٬ برنامه نویسی ارتباط مستقیم هم با دیدگاه و طرز فکر آدمها داره. خیلی راحت می شه از روی کدها پی برد چقدر یه آدم خلاق٬ دقیق٬حتی موقعیت سنج هست حتی میشه میزان اظطراب رو هم حدس زد ... چون در واقع برنامه نویس داره سیستم مغز خودش رو ‍‍پیاده می کنه.

نژاد مقبون

تمام دنیا را هم بگردی نژاد کمال یافته و بی نقصی پیدا نمی کنی. هر رنگی و نژادی از نقصی و دردی در رنج است. در این میان اما نژادی هست که به کمال خود از آن دیگران نزدیک تر است. نژادی که ریشه اش بی رنگی و بی سرزمینی است و آنچه این قوم را به هم بند می زند نه در زمین خاکی که در سرزمین جان هاست. او که فرای زمان و مکان و جسم و جنس زندگی می کند. نژادی که از قضا امکان بقای داروینی شان کم تر از آن دیگران است. چرا که یافتن جفتی از جنس خود در اکثر مواقع بسیار دشوار و تناضع بقا از آن نیز دشوار تر است. نژادی که در نوشته ها و کرده های خود ادامه میابند و نه در تخمک و اسپرم ها. نژادی که هیچ گاه نه انقراض یابنده بوده و نه کثرت پذیر. که نه تنها هیچ گاه تاریخ  مرزی و کشوری پذیرفته که چون کولیان مرزها و قانون هایشان ملول و محدود اش نموده. نژاد فصل مشترک؛ نژاد سیال در ذهن ها و سرزمین ها و مرزها ...(ادامه و تصحیح..)