کلید آسانسور رو فشار می دیم وگیج و ویج همدیگه رو نگاه می کنیم.
در باز می شه و خودمون و چمدون ها رو به زحمت می چپونیم داخل آسانسور
آسانسور شروع به پایین رفتن می کنه.
طبقه 14.. بچه ها دلمون براتون تنگ می شه!
13.. ایران خوش بگذره!
13.. ایران خوش بگذره!
12.. رسیدید یه خبری هم به ما بدید.
11.. سکوت --
10.. بغض بچه ها..
9.. جیغ می کشم.. بابا برید حالشو ببرید دارید می رید پیش مامان بابا!
8.. همه باهم می زنیم زیر خنده_ از اون خنده های زورکی..
7.. سکوت --
7.. سکوت --
6.. راستی گفتید پروازتون ساعت چند بود؟
5.. سکوت --
4.. نهار که دیگه حتما می خورید؟
3.. سکوت --
2.. پاسپورت؟
1.. بریم.......
رسم زندگی در همین چهارده طبقه هر روز تکرار می شه!
رسم قشنگیه...یک روزایی رسم مشترکمون بود و باز می خواد که بشه!!؟؟
ReplyDelete