گویا این روزها سیر سقوطی دین شیب تندتری پیدا کرده است. بروز پدیده هایی نظیر ذره بوزن هیگز در تاریخ علم قدرت علمای فیزیک را برای سرکوب عالمان دین بیش از پیش بالا خواهد برد. به نظر می رسد اگر علمای دین در سدد انجام کاری برای نجات دین و ابراز عدله ای مستحکم در دفاع از شریعتهای آسمانی و فراطبیعی خود برنیایند راهی نه چندان دراز تا انقراض پیش رو نخواهند داشت.
پیش تر نیز جریان هایی نظیر اگزیستنسیالیسم و متریالیسم بر ضعف و غیر قابل پذیرش بودن دین تاکید داشتند، اما همیشه و درست مقابل دین آنها نیز در نقطه ای متوقف می شدند و آن هم سرآغاز آفرینش بود. اما اکنون که به نوعی این نقطه آغاز کشف شده است شاید نیاز به توضیح و دفاع نیز بیشتر شده باشد تا بتواند همچنان
برای نسل های آینده حرفی داشته باشد،آن هم در شرایطی که فرزندان هر نسل کنجکاوتر و
سرکش تر از نسلهای پیشین در سدد انکار قوانین کهنه و کشف دنیایی جدید هستند.
ذره بوزن
هیگز تنها یک ذره نیست، کلید ورود به دنیایی است که بسیاری از مسائل
لاینحل کائنات را در خود پیچیده است.حال فرق چندانی هم نمی کند که خدایی باشد یا نه و هر دو تعریف به نقطه ای واحد باز می گردند : نیرویی خلق کننده! صفر مطلقی
که بینهایت مطلق است. هیچ ای که منشا همه چیز است.
در ادامه تنها به طرح علمی مسئله به قلم بابک امین تفرشی خواهم پرداخت.
آنچه امروز در مرکز سرن، ژنو،اعلام شد ممکن است یکی از بزرگترین کشفهای
فیزیک در دوران ما باشد، نه تنها خبری برای دانشمندان که دنیای هیگز مرزهایی تازه در
تکنولوژی و شناخت ما از طبیعت خواهد بود. حدود نیم قرن از جستجوی ذره هیگز میگذرد
و امروز نتایج محکمترین آزمایشها در اثبات وجود آن اعلام شدند. هیگز ذره بسیار خرد
و بنیادی (مثل الکترون اما بسیار سنگینتر) است که به سبب ناپایداری، آنی پس از پیدایش
به انرژی و ذرات دیگر تبدیل میشود. اما هیگز چه ارتباطی با زندگی ما خواهد داشت؟
هیگز و میدان نیرویی
که در سراسر کیهان ایجاد میکند شاید علت پدایش جرم در ذرات باشد. جرم از چه نیرویی به وجود میآید؟ چرا این ذرات اتمی و
بنیادی جرمهای مختلفی دارند چرا الکترون این قدر سبکتر از پروتون است. هیگز ممکن است
علت اینها باشد. هیگز چنان موضوع داغی در علم امروز است که برخی ژورنالیستها نام ذره
خدا را به آن دادهاند!
آیا با شناخت هیگز
علم در آینده میتـواند ذرات و اتمها را با جرم دلخواه طراحی کند، چه اتفاقی در تکنولوژی
و زندگی ما رخ خواهد داد؟ یا اینکه به مرور دانشمندان هیگزهای با مشخصات مختلف شناسایی
میکنند (مانند داستان کشف کوارکها) و صدها معمای جدید مطرح میشود. کشف اخیر نتیجه
آزمایشهایی است که در آشکارساز عظیمی به نام برخورد دهنده بزرگ هادرون یا ال.اچ.سی
در سرن (سوییس) انجام شده، تونلی مدور به طول 27 کیلومتر که درون آن میدان مغناطیسی
بسیار قوی ذرات اتمی پروتون را به شدت شتاب میدهد و این ذرات انرژی گرفته سرانجام به
هم کوبیده میشوند تا در واپاشی آنها دانشمندان به دنبال آزمایش نظریههای خود و کشف
ردی از ذرات جدید مانند هیگز هستند که انرژی مشخصی از خود آزاد میکنند.
درباره
نظریه هیگز و اینکه چگونه جرم به وجود میآید: بنابر بر یک نظریه پیشرو حدود 14
میلیارد سال پیش که عالم از انفجار بزرگ یا مهبانگ شکل گرفت وقتی با انبساط کیهان
محیط در حال سرد شدن بود فرصت شکلگیری اولین ذرات از انرژی به وجود آمد و ذرات
هیگز میدان نیرویی در سراسر فضای کیهان ما ایجاد کردند که میدان هیگز نام دارد.
حرکت برخی ذرات اتمی مثل پروتونها و نوترونها در این میدان کند است، زیرا نیروی
هیگزها برآنها اثر میگذارد و در نتیجه اینرسی و جرم بیشتری پیدا میکنند
(سنگینـتر میشوند) و برخی دیگر مثل الکترونها سبکتر یا کم جرمــترند زیرا در
این میدان کمتر گرفتار میشوند و برخی نیز اصلا گرفتار میدان هیگز نمیشوند، در
نتیجه جرمی ندارند و با حداکثر سرعت سفر میکنند مثل فوتونها.
من فهمیدم که این کشف جی بوده اما آخرش نفهمیدم با اثبات یا عدم اثبات ماورا جه نقشی داره!!!؟؟؟؟
ReplyDeleteمسئله بر سر نقطه ایست که پیش از این توسط علم غیر قابل توضیح بوده این نقطه همان ،لحظه ی پیش از انفجار بزرگ،است.. زمانی که توانایی توضیح یک پدیده از دیدگاه علمی وجود نداشته باشد بیش از هر زمانی دیگر جامعه مستعد پذیرش توضیحی غیری علمی و فرای توان انسان است،در واقع ماورا توجیهی خواهد بود برای آنچه که قابل توضیح نبوده است.
ReplyDelete