من و تو

من، باز شب، صداي خيابان، خیال نفس هاي تند تو

تو، باز شب‌، مشروب و خاطرات خرد خرد

من، شب زده ، سراسيمه، گريه هاي بي قرار

تو، خسته، پشيمان، تسليم سرنوشت بی گدار 

ما، درد، درد، درد و درمان ناثواب 
ما مرگ، مرگ، مرگ زندگي، مرگ يار 

ما تنهايي تن ها و انجماد، حتی در آغوش يار

ما زجه ها و زجرهای بی هوده و فرار.. 

ما را چه شد كه به اينجا رسيده ايم، عشق؟

ما را چه شد كه از ياد عشق شسته می شویم، عشق؟

حسرت تمام سهم ته مانده خيال شد

تو رفتی و قصه هاي خوب هم تمام شد..

٣.٣٠ صبح شنبه اول جولاي