شیدایی

آینده، امروز ما بازیگران دیروز است.
برای ما که از میان افسانه ها گذشتیم، و رقصیدیم اسطوره هایی را که تنها در هم آغوشی سپید و سیاه کاغذ و جوهر، و بازی لغات متشخص بودند وعاشق ..  و اکنون اینجا ایستاده ام بی پروای اندیشیدن به تماشاخانه فتنه پرور، سرمست و رها ..
سرشارم، سرشارم از عطر شیدایی. گویی سناریو خود روان است بی رخصت صحنه گردانان. و ما آن رقصندگانیم که می رقصیم و می رقصیم و می رقصیم و جز صحنه هیچ نمی بینیم. این سن میراث لیلا و مجنون است، میراث دلدادگان تاریخ، همان آکتورهای نیاکاغذی. کارگردان پر تنش به دنبال پایان نیست.

__ تقدیم به تمام تماشاگران ناامید از اتفاق.