اندیشیدن، مهاجرت است؛ از وطنِ مألوفِ عادتها به سرزمینهای ناشناخته؛ با کولهپشتیِ دلیری و خطرپذیری. اندیشیدن راه رفتن است از روشنایی کورکنندهی روز به دلِ تاریکیها؛ جایی که برای فریب نخوردن از سراب باید جز چشم دیگر حواس را نیز به کار انداخت. اندیشیدن کار تنهایان است._مهدی خلجی.
khoshemon amad..ba ejazeh share mikonammm!!!
ReplyDelete